Revisit december 2011
Derde bezoek aan Beelitz Heilstätten, en helaas ook deze keer geen toegang tot het hoofdgebouw kunnen ontdekken. In het naastgelegen gebouw werden we verrast door een rondleiding, dus vervroegd vertrokken. Gelukkig nog genoeg gebouwen te exploreren die ik ook nog niet eerder had bezocht. Het blijft een schitterende locatie om te fotograferen, jammer dat het regende en we niet veel buiten hebben gefotografeerd.
Derde bezoek aan Beelitz Heilstätten, en helaas ook deze keer geen toegang tot het hoofdgebouw kunnen ontdekken. In het naastgelegen gebouw werden we verrast door een rondleiding, dus vervroegd vertrokken. Gelukkig nog genoeg gebouwen te exploreren die ik ook nog niet eerder had bezocht. Het blijft een schitterende locatie om te fotograferen, jammer dat het regende en we niet veel buiten hebben gefotografeerd.
Beelitz Revisit: juli 2011
In onze zomervakantie hebben we nogmaals Beelitz bezocht. Het idee om net als toen bij een van de gebouwen te overnachten verliep enigzins anders. Er waren inmiddels hekken geplaatst, dus maar een camping in de buurt opgezocht.
De volgende ochtend op weg. Helaas konden we in het hoofdgebouw geen ingang ontdekken. Alles was inmiddels een stuk beter afgesloten dan enkele jaren geleden. Wel kwamen we een van de andere (hoofd)gebouwen binnen, een waar we destijds niet binnen geweest zijnn. Hier was duidelijk te zien dat men bezig is met het opknappen van het gebouw. Enkele grote zalen hier, waren keurig aangeveegd en leken in gebruik te zijn. Ook zagen we hier en daar volledig nieuwe deuren, naast de oude, die zaten er nog wel. Na dit gebouw nog het terrein overgelopen en wat andere gebouwen binnen geweest, nog een rondje om het hoofdgebouw, maar helaas konden we geen weg naar binnen ontdekken.
Het lijkt erop dat men bezig is de gebouwen langzaam op te knappen, dus is het de vraag hoe lang deze locatie nog te fotograferen is.
In onze zomervakantie hebben we nogmaals Beelitz bezocht. Het idee om net als toen bij een van de gebouwen te overnachten verliep enigzins anders. Er waren inmiddels hekken geplaatst, dus maar een camping in de buurt opgezocht.
De volgende ochtend op weg. Helaas konden we in het hoofdgebouw geen ingang ontdekken. Alles was inmiddels een stuk beter afgesloten dan enkele jaren geleden. Wel kwamen we een van de andere (hoofd)gebouwen binnen, een waar we destijds niet binnen geweest zijnn. Hier was duidelijk te zien dat men bezig is met het opknappen van het gebouw. Enkele grote zalen hier, waren keurig aangeveegd en leken in gebruik te zijn. Ook zagen we hier en daar volledig nieuwe deuren, naast de oude, die zaten er nog wel. Na dit gebouw nog het terrein overgelopen en wat andere gebouwen binnen geweest, nog een rondje om het hoofdgebouw, maar helaas konden we geen weg naar binnen ontdekken.
Het lijkt erop dat men bezig is de gebouwen langzaam op te knappen, dus is het de vraag hoe lang deze locatie nog te fotograferen is.
Beelitz-Heilstätten, een district van de stad Berlijn, is de thuisbasis van een groot ziekenhuis complex van ongeveer 60 gebouwen met inbegrip van een installatie voor warmtekrachtkoppeling uit 1898 , gebouwd volgens de plannen van architect Schmieden Heino.
Oorspronkelijk ontworpen als een sanatorium door de Berlijnse gezondheid van de werknemers van Insurance Corporation, was het complex uit het begin van de Eerste Wereldoorlog een militair hospitaal van het keizerlijke Duitse leger.
In oktober en november 1916, is Adolf Hitler in Beelitz-Heilstätten, nadat hij gewond was geraakt aan het been in de Slag bij de Somme.
In 1945, werd Beelitz-Heilstätten bezet door Sovjettroepen, en werd het complex een Sovjet militair ziekenhuis.
Na de Sovjet terugtrekking, werden pogingen ondernomen om het complex te privatiseren, maar dit was geen onverdeeld succes. Sommige secties van het ziekenhuis blijven operatief als een neurologische rehabilitatiecentrum en als een centrum voor onderzoek en verpleegtechniek voor slachtoffers van de Parkinson ziekte. De rest van het complex, waaronder de afdeling chirurgie, de psychiatrische afdeling, en een schietbaan, werd in 2000 verlaten.
Het verlaten complex heeft o.a. dienst gedaan als filmset voor films als The Pianist uit 2002.
Oorspronkelijk ontworpen als een sanatorium door de Berlijnse gezondheid van de werknemers van Insurance Corporation, was het complex uit het begin van de Eerste Wereldoorlog een militair hospitaal van het keizerlijke Duitse leger.
In oktober en november 1916, is Adolf Hitler in Beelitz-Heilstätten, nadat hij gewond was geraakt aan het been in de Slag bij de Somme.
In 1945, werd Beelitz-Heilstätten bezet door Sovjettroepen, en werd het complex een Sovjet militair ziekenhuis.
Na de Sovjet terugtrekking, werden pogingen ondernomen om het complex te privatiseren, maar dit was geen onverdeeld succes. Sommige secties van het ziekenhuis blijven operatief als een neurologische rehabilitatiecentrum en als een centrum voor onderzoek en verpleegtechniek voor slachtoffers van de Parkinson ziekte. De rest van het complex, waaronder de afdeling chirurgie, de psychiatrische afdeling, en een schietbaan, werd in 2000 verlaten.
Het verlaten complex heeft o.a. dienst gedaan als filmset voor films als The Pianist uit 2002.
