Dit kerkhof behoorde bij een psychiatrisch ziekenhuis, een Rijkskrankzinnigengesticht zoals dat destijds werd genoemd. Het ziekenhuis stamt uit 1921 en op de graven zie je jaartallen tussen 1860 en 1981.
Psychiatrische patiënten werden in die tijd veelal uit de maatschappij geweerd en verbleven vaak hun hele leven in de inrichting. Veel patiënten hadden geen familie meer of de familiebanden waren verbroken.
De patiënten die hier liggen zijn allen mannen, afkomstig uit heel België.
In de jaren tussen 1921 en 1981 zijn er zo´n 1750 overleden patiënten op dit kerkhof, dat door patiënten van de instelling werd onderhouden, begraven.
Het kerkhof wordt momenteel alleen nog door moeder natuur onderhouden en er heerst een serene, verstilde sfeer, die nog wordt versterkt als de zon tussen de takken van de bomen door, zijn stralen laat vallen over de kruisen die langzaam begroeid raken met mos.