Deze crypte, die ook wel Crypte des Fleurs wordt genoemd vanwege de vele (kunst)bloemen, vormt een unieke dodenstad onder het kerkhof. De grafgalerij is ontstaan door het grote tekort aan begraafplaatsen eind negentiende eeuw, waardoor het idee ontstond naar Zuid-Europees voorbeeld een dodenstad onder de grond te creëren Het woord crypte wil zeggen 'verborgen', het is een ruimte ondergronds, vaak onder een kerk. In de crypte werden beroemde burgers en de notabelen van de stad begraven. Ook de architect van het complex is hier bijgezet. Het complex heeft gangen van wel 100 m en is zo'n 30 m breed. Het oudste deel is laat 19de eeuws en het nieuwst deel stamt uit 1950. Deze vergeten dodenstad is al zo'n 20 jaar gesloten voor het publiek vanwege instortingsgevaar. Het plafond dreigt in te storten en er staan dan ook hier en daar stutten. Er zijn plannen om de crypte weer op te knappen en opnieuw voor het publiek toegankelijk te maken, maar vooralsnog lijkt daar nog geen schot in te zitten. Ondertussen ligt de crypte er verlaten bij. Door de omstandigheden ondergronds vormen zich overal kleine stalagmieten, gevormd door het binnendruppelde water uit de bovenlichten in de crypte, die de onderwereld verbinden met de bovenwereld. Planten groeien op de afbrokkelende delen van de wanden.
Er heerst een bijzondere sfeer daar onder de grond.