Schilderen is een hobby, waar ik min of meer toevallig ben ingerold. Het schilderen is voor mij een bezigheid, waarin ik helemaal kan opgaan. Al het andere bestaat dan even niet meer.
De meeste schilderijen maak ik op doek, maar af en toe ook op hout, gewoon resthout, of papier.
Ik schilder met acrylverf, dat droogt een stuk sneller dan olieverf. Naast verf gebruik ik ook andere materialen, zoals pastelkrijt, fineliner of contekrijt.
Daarnaast meng ik soms zand of grovere materialen als fijn grind door de verf, waardoor een mooie structuur ontstaat. Ook andere materialen zoals stukjes glas, schelpjes, stukjes hout, touw, moertjes e.d. verwerkt ik wel eens in een schilderij.
De laatste tijd ben ik meer bezig met portretten, met name zelfportretten. Dat valt nog helemaal niet mee, maar is wel erg leuk om te doen. Omdat thuis de ruimte en tijd veelal ontbreekt en ik nog heel wat te leren heb, volg ik schilderlessen bij Soraya van Houwelingen.
Daarvoor tekende ik wel eens iets, was al wel eens bezig met oostindiche inkt, potlood, kleurpotlood en contekrijt, maar meer als ik me verveelde, niet structureel.
De meeste schilderijen maak ik op doek, maar af en toe ook op hout, gewoon resthout, of papier.
Ik schilder met acrylverf, dat droogt een stuk sneller dan olieverf. Naast verf gebruik ik ook andere materialen, zoals pastelkrijt, fineliner of contekrijt.
Daarnaast meng ik soms zand of grovere materialen als fijn grind door de verf, waardoor een mooie structuur ontstaat. Ook andere materialen zoals stukjes glas, schelpjes, stukjes hout, touw, moertjes e.d. verwerkt ik wel eens in een schilderij.
De laatste tijd ben ik meer bezig met portretten, met name zelfportretten. Dat valt nog helemaal niet mee, maar is wel erg leuk om te doen. Omdat thuis de ruimte en tijd veelal ontbreekt en ik nog heel wat te leren heb, volg ik schilderlessen bij Soraya van Houwelingen.
Daarvoor tekende ik wel eens iets, was al wel eens bezig met oostindiche inkt, potlood, kleurpotlood en contekrijt, maar meer als ik me verveelde, niet structureel.
Dit is mijn allereerste schilderij. Het is nageschilderd van een schilderwerk van Astrid Engels. Ik heb hier met ontzettend veel plezier aan gewerkt, en ben sindsddien niet meer gestopt met schilderen.
De magie van structuur, verschillende lagen waardoorheen de ondergrond nog doorschemert, het wegpoetsen wanneer iets niet naar je zin is, waardoor opeens weer verrassende dingen ontstaan, het heeft mij in zijn ban gekregen.
Door de opdrachten vanuit de schilerlessen kom ik in aanraking met heel veel verschillende technieken, kunstenaars, materialen en onderwerpen. Die verscheidenheid vind ik enorm boeiend, en hoewel schilderen een hele andere discipline is dan fotograferen, zeker in dit digitale tijdperk, blijft het iets wat ik ontzettend graag doe en nog heel lang hoop te doen.
De magie van structuur, verschillende lagen waardoorheen de ondergrond nog doorschemert, het wegpoetsen wanneer iets niet naar je zin is, waardoor opeens weer verrassende dingen ontstaan, het heeft mij in zijn ban gekregen.
Door de opdrachten vanuit de schilerlessen kom ik in aanraking met heel veel verschillende technieken, kunstenaars, materialen en onderwerpen. Die verscheidenheid vind ik enorm boeiend, en hoewel schilderen een hele andere discipline is dan fotograferen, zeker in dit digitale tijdperk, blijft het iets wat ik ontzettend graag doe en nog heel lang hoop te doen.
Direct na dit eerste schilderij, wilde ik, met dezelfde techniek, iets van mezelf maken en heb daarvoor een foto gebruikt van een Balinese danseres, die we op onze reis naar Indonesië hadden gemaakt.
We verbleven toen enkele dagen in een geusthouse op Bali. De eigenaren hadden voor ons groepje een hele dag staan koken en 's avonds, voor de overheerlijke maaltijd werd opgediend, deden de twee dochters een Balinese dans voor ons.
De foto heb ik gebruikt als uitgangspunt voor dit schilderij, waarin ik verder enkele typisch Indonesische dingen heb verwerkt, zoals de tjik-tjaks en het typische Batakmotief (zijkanten schilderij).
Hoewel niet alles klopt en ik vreselijk heb zitten worstelen met de handen, was ik toch niet ontevreden met deze tweede poging.
We verbleven toen enkele dagen in een geusthouse op Bali. De eigenaren hadden voor ons groepje een hele dag staan koken en 's avonds, voor de overheerlijke maaltijd werd opgediend, deden de twee dochters een Balinese dans voor ons.
De foto heb ik gebruikt als uitgangspunt voor dit schilderij, waarin ik verder enkele typisch Indonesische dingen heb verwerkt, zoals de tjik-tjaks en het typische Batakmotief (zijkanten schilderij).
Hoewel niet alles klopt en ik vreselijk heb zitten worstelen met de handen, was ik toch niet ontevreden met deze tweede poging.
Ik wens je evenveel kijkplezier als ik heb gehad bij het maken van mijn schilderijen.
